KAYNANAM...

Kaynanam bana bir nimettir.
Diğer gelinler gibi sanmam başa gelen afettir.
Önümdeki belalara settir.
Az beni dinleyin a dostlar...

A benim kaynanam tatlı dillidir.
Sözleri bana cesaret verir.
Gönlümde annemden sonra tektir.
Sözün baş tacımdır kaynanam.

Kaynanam oğlun boşuna beni sevmez.
Bilirim boş ambarlara sinek girmez.
Asık suratlı kadını er kısmı sevmez.
Sözün baş tacımdır kaynanam.

Kaynanam benim ikinci anamdır.
Kalbimdeki sıkıntılara devadır.
Bilirim ister oğlunun iyiliğini
Bu yüzden kızı gibi sevecek beni.

Dili ballı can kaynanam şekerim.
Bir gün olur da bilmeyerek seni üzersem şimdiden özür dilerim.
Acı dilin üstüne bal dökerim.
Sözün baş tacımdır kaynanam.

Kaynanam oğlun benim canım.
O olmadan neyleyim.
Bu ömnrüm onun.
Huzur getireceğim evinize.
Bana anam gibi,
Kızın gibi kol kanat geresin kaynanam...


Hep sevgiliye yazmak olmaz. Bir kere de olsun onu dünyaya getirip sevgili olacak yaşa getirene yazayım dedim. Beğenilmesini umuyorum....


Selamet DARĞIN...

HANGİ KİTABA SIĞAR SEVGİLİ!!

Yalpalarken ben bu uçsuz bucaksız denizde...
Kalabalıklarda yanlızlığı iliklerime kadar yaşarken..
Söverken dipsiz karanlıklara
Yolumu şaşırmışken
Bunca açken sevgiye...
Gitmek...
Hangi kitaba sığar sevgili!...

Kırgınken yüreğim,
Gidişler benden gülüşlerimi almışken...
Bunca çıldırırken!
Senli günleri düşlerken,
Gitmek...
Hangi kitaba sığar sevgili!...

Adını şiirleştirirken her hecede...
Şair etmişken bu yüreği.
Gitmelere inat kal derken...
Kollarındayken bile sana hasretken
Nakış gibi işlemişken seni yüreğime...
SÖYLE...
Gitmek...
Hangi kitaba sığar sevgili!...

Gitmeler kolay,
Cesaretin varsa bir ömür kal yüreğimde
DERKEN...
Gitmek...
Hangi kitaba sığar sevgili!...



Selamet DARĞIN...

SEVİYORUM SENİ...

Seviyorum seni...
Gözlerimin doluşuyla,
Aklıma gelişinle,
Ne zaman aanlatmaya kalksam,
Kelimelerin kifayetsiz kalışıyla...

Seviyorum seni...
Çocuksu yanımla,
Pamuk şeker tadında,
Bir erkek çocuğunun,
Oyuncak arabaya olan sevdasında...

Seviyorum seni...
Karlı bir kış sabahı,
Yorganın altındaki sıcaklık misali...
O soğukta bir tas sıcak çorba tadında...

Seviyorum seni...
Biraz dengesizce...
Nasıl diye sorma
Sana olan sevgimi bütün cihana haykırsam mı,
Yoksa seni bir ömür boyu kalbimde saklasam mı bilemeden...
SEVİYORUM SENİ....
Senin de beni sevdiğin gibi...


Selamet DARĞIN...



Bana bu şiiri yazdıran güzel yürek...
SEVİYORUM SENİ....

VE GİTTİN...

Ve GİTTİN...
Sonunu bilmeden başladığımız bir aşktı bizimki...
Her an yokluğuna sürüklendiğimi bile bile bağlamıştım yüreğimi sana.
Ayaküstü uğrayıp bi selam verme süresince sevdin beni
Ben bir ömür yüreğimi vermeye hazır...

Ve GİTTİN...
Oysa ben seni gönlüme kilitlemiştim.
GİTME diye bütün mutluluklarımı yoluna sermiştim.
Gelmendeki gidişlere inat
Ben seni SEVMİŞTİM...

Ve GİTTİN...
Ben yokluk içindeki varlığına razıyken.
Sen GİTTİN...
Ağlamalarımı hiçe sayıp
Beni bir öksüz misali
Yanlız bırakıp
Gülüşlerimi alıp
GİTTİN...

Şimdilerde sana söyleyemediklerimi kaleme vurdum
Yazmalarım hep  SEN
Ne olurdu be sevgili
Bir daha gitmemek üzere
DÖNSEN...


Selamet DARĞIN...


Kızmayın ne olur bana. Biliyorum hoyratça savuruyorum bu ara şiirleri.Ama hep söylediğim gibi.
Ben ayrılıkların şairiyim. Yazamıyorum sevgi dolu cümleler.
İnanın çok büyük ayrılıklar yaşamadım. Kalemi elime alınca kelimelerim yanlızlığa dair oluyor...

AŞKIN VAKTİ YOK Kİ...

Aşkın vakti yok ki
Çat kapı geliverir...
Öyle arsız bir misafirdir.
İcazet almadan gelip konar gönül tahtına.
Boş bulmayıversin aman ha

Aşkın vakti yok ki
Sen istediğin kadar müsait değilim de
O emrivakilerin duygusudur.
Vakit gece yada gündüz...

Aşkın vakti yok ki
Önceleri bir iki saatliğine oturup gidecek sanırsın.
Aman sakın gelişindeki samimiyete aldanıp gönül sofrasını kurma.
Kurtaramazsın paçanı
Bir yapışırsa kene misali
Kanını emer adeta

Aşkın vakti yok ki
Ah o ne arsız misafirdir gelin bana sorun
Hele ki karşılıksız diye bir çocuğu var
Geldiği anda darma duman eder gönlünü.
Hayırsız evladıdır o  karşılıksız olacak .

Aşkın vakti yok ki...
Ah ne arsızdır gelin bana sorun...
Ama geleceği varsa
Görecekler korkutmaz onu.

Git artıktan anlamaz
Aşkın vakti yok ki...



Selamet DARĞIN...

BEN AYRILIKLAR ŞAİRİYİM

Ben ayrılıklar şairiyim.
Ne vakit alsam elime kalemi.
Hüzün damıtır mürekkebim.,

Ben ayrılıklar şairiyim.
Acılardan dem vururum hep.
Her türlüsünü yaşamışcasına.
Her satırımda acıyı ilmeklerim.

Ben ayrılıklar şairiyim.
Bazı vakitler ölümün soğukluğunu resmederim.
Bazen de sevgilinin yokluğuna söverim.

Ben ayrılıklar şairiyim.
Uzak yollar kalemime dil olur.
Tek sermayem bir damla yaş.

Ben ayrılıklar şairiyim.
Ben beceremem sevgi sözcüklerini.
Mutluluk katilim olur.
BİTERİM...
Ayrılıklara yazmaya meyilliyim.
BEN AYRILIKLARIN ŞAİRİYİM...


                          (Halk Edebiyatı Dergisi'nin 18. sayısında yayımlanmıştır.)


Selamet DARĞIN...

Birgün sadece sevgi dolu cümleler kurabilmek dileğiyle...

BİRTANEM...

Gözlerim kapanır, yorgun bir anda.
Hayalin karşımda durur birtanem.
Elimi uzatıp, dokunsam san.
Avucum ateş olur, yakar birtanem.

Yarim, yakınımda durmak varken,
Bu cansız bedene can vermek varken
Mutlu bir şekilde yaşamak varken
Özlemle sınama beni birtanem.

Yağmur gibi akar gözyaşlarım.
Sadece ağlamaktır benim karım.
Ben sadece senin için yaşarım.
Yüreğimi daha fazla yakma birtanem.

Huzur mu bıraktı sevda yarası.
Üzerime çökmüş gece karası.
Yirmi dört saatin bir dakikası
Bir görünsen ne olur ki BİRTANEM...


 Bu şiir, çok sevipte sevdiğine kavuşamayan, GERÇEKTEN sevdalı bir gönlün acı haykırışları. Yazan kişiye sormadan yayınlıyorum umarım gördüğünde kızmaz bana. Ama bu denli güzel bir şiiri bloğumda yayınlamak bile büyük bir mutluluk....

HOŞGELDİN...

Hece hece sen dökülüyor dudaklarımdan.
Her mısrada seni ince ince işliyorum.
Varlığınla huzur verdin.
HOŞGELDİN...

Gönlümdeki sevgin,
Seni her an her saniye,
Seni istiyor yanımda...

İçimdeki sen, nasıl istiyorsa seni,
Biliyorum ki,
Gönlündeki ben öyle arzuluyor beni.
HOŞGELDİN...

Sevgiliye...

Selamet DARĞIN...

SEN GİTTİN GİDELİ...

Sen gittin gideli
Ne kadar da uzun geceler
Bitmek bilmeyen yanlızlık
Gözyaşıyla karışık...

Sen gittin gideli
Ne kadar da tatsız sabahlar
Gece yolunu gözleyen gözler
Gündüzün ışğına küstü...

Sen gittin gideli
Ne kadar da acı dolu mısralar
Her kelimesi kan dondurur adeta

Sen gittin gideli
Ne kadar da sen yüklü cümleler
Her fırsatta defalarca SEN'i söyler...

Sen gittin gideli
Ellerm soğuk
Sevinçlerim buruk
Gözlerim dolu
Sözlerm yarım...
Ne olur be sevgilim
GEL!
Bir daha hiç ayrılmayalım....

Selamet DARĞIN...

BUNA AYRILIK DERLER AZİZİM!...

Gülüşlerin,
Gözyaşına dönüşüp,
Dudakların şiirleştirdiğinde adını...
Onsuzluk zehir misali,
Bütün benliğini kapladığında anlayacaksın beni sevgili!...

Ayrılık acısı derler buna azizim!...
Buna diri diri ölmek derler.
Bilir misin?
Haykırırcasına adını anmak isteyipte fısıldayamamayı sevgili!

Buna ölmek derler azizim...
Hiç ağaldın mı sen?
Sırf yüzünü göremediğin için yarinin...

Buna mutsuzluk derler azizim...
Bilemezsin ki...
Çünkü senin yüreğin hiç sevgiyi tatmadı ki...
Bilsin bu acıları

Buna erimek derler azizim...
Başka bir yüze aşık olmak istersin
Ama her seferinde sadece onu sevdiğini ve seveceğimi hatırlayıp,
Ölüp ölüp dirilirsin!...

Buna ayrılık derler azizim...
İşte senin bana yaptığın gibi...
Buna ayrılık derler ve...
GİDERLER...

Selamet DARĞIN...

SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİZ ŞİMDİ!...

Sözün bittiği yerdeyiz şimdi!
Dudakların susma vakti.
Söz artık gözlerde şimdi...

Söylesene sevgili!
Nasıl sevmekten vazgeçtin beni?
Bir öksüz misali nasıl bırakabildin beni...

Sözün bittiği yerdeyiz şimdi!
Gözler de sussun artık
Söz ellerinde şimdi...

Söylesene can!
Nasıl dokunabildin başkasına?
Benden başkası haram derdin hep
Bilmez misin helale haram katılmaz.
Helalin de bereketi kaçar!

Sözün bittiği yerdeyiz şimdi!
Ellerin de cevapsız bıratığına göre beni
Bir daha konüşmamak üzere
Sussun artık dudaklarımız da, gözlerimiz de....
Sözün bittiği yerdeyiz şimdi
Mahşere kadar susma vakti...

Selamet DARĞIN...

SEN AŞK'TIN SEVGİLİ...

Sen AŞK' tın sevgili...
Bir masal misali,
Bir vardın bir yoktun...
Varken de yoktun...

Sen AŞK'tın sevgili....
Uğruna ölüme koşturandın...

Sen AŞK'tın sevgili...
Gece misali
SİMSİYAHTIN!...

Sen AŞK'tın sevgili...
Çığlık çığlığa haykırdığımdın...

Sen AŞK'tın sevgili...
Derin bir kesiktin yüreğimde...

Sen AŞK'tın sevgili...
Sen yokken de ben vardım...
Lakin varlığın anlam kattı yüreğime...
Neden!
Neden!
Neden!
Beni dipsiz kuyularda yanlız bıraktın!

MERHABA GELMEYEN SEVGİLİ...

Merhaba, gelmeyen sevgili...
Benim, o terk ettiğin sevgilin.
Hani bir zamanlar hiç bırakmayacağım dediğin,
Yanımda yaşlanmayı en büyük saadet sayan sevgili...
Şİmdilerde sensizlik zehirliyor benliğimi...

Sen şimdi merak edersin sana neden mektup yazdığımı...
Evet doğru bildin...
Sensizlik artık ağır bir yük omuzlarımda
Gel...
Diye haykırmak istiyorum.
Fakat biliyorum ki sen artık başkasını seviyorsun...
Artık hayallerin bile haram bana...

Merhaba, gelemeyen sevgili...
Biliyor musun
Bu sana yazdığım kaçıncı mektup
Ben artık saymayı bıraktım
Bini aştı herhalde...
Biliyorum bunu da yıtrıp atacağım.
Çünkü gücüm yok sana gel demeye.
Yürek yangınım
Keşke senin pişman olduğunu görebilsem.
Bana gelip affet desen...
Sen başka kollarda mutluluğu yaşarken,
Ben ihanetinin ağır yükünü taşımaya çalışıyorum...

Merhaba, gelmeyen sevgili...
Gel artık ne olur!
Bak eğer gelirsen bir daha hiç sözünden çıkmam...
Bir daha hiç hesap sormam...
Yeter ki bir daha gitme....

Merhaba, gelmeyen sevgili...
Artık gel ne olur be sevgili...



Selamet DARĞIN...

LEYLA İLE MECNUN

Mecnun suz bu diyarı neyleyim.
Gelmedin sen ben kareler mi bağleyim.
Gelene dek için için ağleyim.
Be hey Mecnun, çöllerde değil Leyla n

Gözümün yaşı sel oldu akıyor.
Ayrılık ateşi yüreğimi yakıyor.
Sensiz bu can nefessiz kalıyor.
Be hey Mecnun çöllerde değil Leyla n.

Neyleyim sensiz ben bu dünyayı
Gözler görmez oldu ağlayı ağlayı.
Çöllerde değilsen nerde arayayım.
Gül cemalin göster bana be Leyla m.

Dillere düştü Mecnun bu sevdadan.
Saniyesi geçmez Leyla yı anmadan.
Kavuştur sevenleri yaradan.
Kara vezir ayırır sizi Mecnun...


Çok ilginçtir, bu şiirin her kıtası farklı zaman dilimlerin ama aynı mekanda yazılmış. aradan bir hafta geçtikten sonra kıtaları yan yana koyunca çok uyumlu bir şiir yazdığımın farkına vardım. Ve ilk defa gerçekten şair olabileceğime o gün inandım.


Selamet DARĞIN

...NEDEN...

Yaşamakla ölmek arası
Araf misali yanlızlık.
Mutluluklara ramak kalmışken
Sensizliğe mahkum olmak...

Nedir beni ayakta tutan...
Ona olan sevdam mı...
Yoksa intikam ateşi mi...
İçimde yanan...

Yaralı bakışlarım.
Ruhumda yokluğunun boşluğu...
Keşkeler beynimde akisler.
Yazmaya hasret kaldı kalemim...
Özlemin beni böyle yangınlara sürüklerken,
Neden mahkumum sensizliğe...


Selamet DARĞIN...

BİR ACAYİP ŞİİR...

Sen yağmur ol.
Ben toprak...
Varlığınla ıslat beni yar...

Sen rüzgar ol,
Ben yaprak...
Yavaştan essen bana...

Yolu tarif et kanatlanıp sana uçayım...

Tüm yollar bana gelir,
Sen gelmek iste yeter ki...

Yollar uzak,
Sen gel desem...

Böyle sen deniz olsan,
Ben de senden kopamayan martı...

Sana dokunabilmek için dalgalansam...

Dalgaların rüzgarı tenime dokunsa
Ve hissetsem seni ruhumda...

Sadece sen olsan,
Seni haykırsam her çığlıkta...

Ve sesini sadece ben duysam,
Tüm hücrelerimle..

Sadece sen istedin diye söylesem,
İçli sevda türkülerini..

Ve bende o türkülerde kaybolsam şiir sözlüm.

Sen hozan olsan,
Ben stran olsam.
Dudağından dökülen ben...

Sen bende kalsan,
Yaşamama sebep...







ÇOK ÖZEL BİR ARKADAŞIMLA ŞİİRLEŞMEMİZDEN.
EDİTÖRLÜĞÜ BANA AİT...

ANSIZIN...

Ben sensiz olanlara seni aratıyorum, Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum, Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum. Unutturmayacağım, seni yaşatacağım, Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım, Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça... Sen evreninde sana seni aratacağım

Ben sensiz olanlara seni aratıyorum, Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum, Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum. Unutturmayacağım, seni yaşatacağım, Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım, Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça... Sen evreninde sana seni aratacağım

Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.

Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım,
Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça...
Sen evreninde sana seni aratacağım.

 

ÖZDEMİR ASAF...

SEN GİDERKEN BURALARDAN...

Sen tutunabilir misin karşılıksız cepleri boş aşkıma.
Gidenlerin adı korkak olur, gideceksin sen de tanırım seni.
Sen duyabilir misin attığım sessiz çığlıkları.
Kimi zaman semaya ulaşırlar.
Sonra sessizce döner gelirler.

Sen giderken buralardan bakarım çaresiz ardından.
Vurma yüzüme yüzüme sevgisiz sözleri.
Aşkım ahım gelip bulur seni.
Sen uçurum kenarında buldun bu soğuk yüreği.
Korkma büyüdün büyüdün sığmadın kalbime,
Bak ateş oldun yaktın geceleri.
 


NESLİHAN ŞEN in  Karalarda beyazlar albümünden...

...

Ruhum yorgun sevgili...
Bedenim ağır yaralı.
İçimde yokluğunla savaşan gönlüm.
Kan revan içinde gözlerim...
Mesafeler hançer misali...
İntihara meyilli beynim.
Dilimde tek cümle.
BEN SENİ ÇOK SEVDİM.

Selamet DARĞIN...

SAAT ON İKİ...

Karanlığımın örselenmiş
Ve tükenmiş kimliğinden yazıyorum
Merhaba çocuk;
Kaldırım taşlarına baktığımız
Esmer Ankara’nın yüzümüzü kavurduğu
Dudaklarımızı çatlattığı
Gözlerimizi doldurduğu
Karanlık bir odanın en duldasına
Ve bir çok gidişin ardına yaşanan
Ağlanan bir gecenin hapsinden yazıyorum
Merhaba arkadaş;
Gidişinle mi başlayacaktı
Kalbimin yeniden kanaması?
Ve özlemin, beni böyle çırılçıplak
Bir yangının ortasına mı bırakacaktı?
Öyle çok yoruldum ki çocuk
Bu kaçıncı sensiz gece?
Saymadım, adını koymadım,
Ve öylesine değiştim ki,
Görsen hem kaçar, hem de ağlarsın
Ben bu ayrılığı anlamadım çocuk
Hala karanlık odamı aydınlatan,
Bir elmanın yarısı sen, yarısı ben olan,
Siyah beyaz bir hatıranın fotoğrafı baş ucumda
Cebimde burnunu sildiğin o üç kuruşluk peçete
Yakut misali yanıp duruyor kalbimin üstünde
Ve ben kalemi kağıdı elinde hasrete pervane
Seninde dediğin gibi yaramaz bir şairim yine
Soyadım ince yaa,
Yine ondandır ince mevzulara takılıp kalmam…
Dizlerine başımı koymayı,
Başını dizlerime koymanı özledim
Öyle çok özledim ki özlemden öte
Aslını sorarsan kalbini kırmak değil ,
İncitmek seni, asla!
Yemin ederim niyetim ağlatmak değil
Bütün sözlerim; çıkmazlara sokan yokluğuna,
Bu karanlık odanın içine bırakan hatıralarına
Ve dahası bir kere sesini duyamayışımadır…
Öfke değil, nefret değil
Benimkisi hüzün sadece sevdiğim…
Sigaramın katranında boğuluyorum Ankara sokaklarına
Senden benden arta kalan o mum yarasına
Dudaklarımı gömüyorum
Sonra acı içinde geceye sönüyorum,
Yoksun yaa… Gelmiyorsun yaa… Uzaksın yaa
Yokluğunun ağır bedeli ve hepsi darbedir …
Hayata dair o gidişinle açılan büyük çukur
Devrimdir kalbimde…
Seni özlerim, seni söylerim
Böylesine yalnız Ankara gecelerine…
Saat onikiye beş var
İdamımı vermişim
ASMIŞIM kendimi yalnızlığına,
Az sonra kapım çalacak
Ve son arzun diyecek Azrail
Bir yudum su diyeceğim
Nerden bileceksin sevdiceğim
Gelmezsen öleceğim…
Şimdi kırık ezgiler yankılanır odamda, Ankara’da
Hatta malum olur kalbimin ölüm marşları
Bir sessizlik olur sonra sallanır başım
Yakar senide sallanışım o batasıca İstanbul’da
Adı diyorum adı batasıca İstanbulda
Ölesim tek geçmiş bir kaç satırda
Gelde bitsin diyeceğim
Yoksun bee sevdiceğim…
Şimdi ağlarım,
Dokunsan kanarım
Şimdi nasılsın desen,
Volkan olur patlarım
Sorma ne haldeyim, nerdeyim?
Ben kimim?
Şairin dediği gibi;
Kimliğimi tarif eden,
Yüzümü gösteren
O kahrolasıcası yüzümü diyorum
Aynalardan uzaktayım sevdiğim…
Karanlığın içine bir ince yaram daha düştü,
Sen yoktun kar beyazım, her yan kırmızıya döndü
Görmezdin, göremezdin, bilmezdin ki
Herkes gitti yine, o rutubetli odamda,
Kafam cigara dumanı içerisinde,
İçime sensizliği sindirmeye çalışıyorum
Ve biliyor musun bunu yapamayacağımı bile bile
Seni içimden silip atmaya çalışıyorum…
Seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum
Hoşçakal iki gözüm; saat on iki

Murat İNCE...

NEDEN...

Yaralı bakışlarım.
Ruhumda yokluğunun boşluğu.
Keşkeler beynimde akisler.
Yazmaya hasret kaldı kalemim.
Özlemin beni böyle yangınlara sürüklerken.
Sen de beni severken..
Söylesene NEDEN sensiz bu beden...

Selamet DARĞIN

BEN SANA MECBURUM

BEN SANA MECBURUM

Ben sana mecburum bilemezsin 
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum 
Büyüdükçe büyüyor gözlerin 
Ben sana mecburum bilemezsin 
İçimi seninle ısıtıyorum. 

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor 
Bu şehir o eski İstanbul mudur 
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor 
Sokak lambaları birden yanıyor 
Kaldırımlarda yağmur kokusu 
Ben sana mecburum sen yoksun. 

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur 
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur 
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan 
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu 
Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından 
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman 
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu 

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor 
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor 
Durup köşe başında deliksiz dinlesem 
Sana kullanılmamış bir gök getirsem 
Haftalar ellerimde ufalanıyor 
Ne yapsam  ne tutsam nereye gitsem 
Ben sana mecburum sen yoksun. 

Belki haziran  da mavi benekli çocuksun 
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor 
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden 
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun 
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor 
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin 
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor 

Ne vakit bir yaşamak düşünsem 
Bu kurtlar sofrasında belki zor 
Ayıpsız   fakat ellerimizi kirletmeden 
Ne vakit bir yaşamak düşünsem 
Sus deyip adınla başlıyorum 
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin 
Hayır başka türlü olmayacak 
Ben sana mecburum bilemezsin...

Atilla İLHAN...